Mijn verlieservaring
Eind december 2017 gebeurde het ondenkbare: mijn 31-jarige zoon kreeg een zware hersenbloeding en werd na 2 weken kunstmatige coma hersendood verklaard. Het moeilijkste was het afscheid zonder te weten of hij ons nog heeft gehoord en zonder te weten hoe zijn laatste uren waren voor hij werd gevonden.
De onbeantwoorde vragen blijven, het is nog altijd moeilijk te begrijpen dat mijn gezonde zoon van de ene op de andere dag ‘verdween’. De eerste weken en maanden had ik sterk het gevoel dat hij op reis was in een ver continent waardoor er geen contact mogelijk was. Nu voelt dat nog altijd een beetje zo. Hij is altijd in de buurt en toch voor goed onbereikbaar.
In vier mensen leeft een stukje van hem verder en het gaat goed met hen.
Wie ben ik
5 jaar later ben ik met pensioen. Ik werkte de laatste 23 jaar in het Deeltijds Beroepsonderwijs in Antwerpen als trajectbegeleider. Na het overlijden van Stijn had ik te weinig energie om weer te starten en mijn grote relativering van alles wat niet met Stijn had te maken, maakte van mij op dat moment geen goede begeleider. Lezen, schrijven, tuinieren, yoga, wandelen en vooral het contact met Stijns vrienden, gaven me stilaan weer zin en energie. Alhoewel ik lange tijd een grote zwarte leegte voelde was er diep in mij ook een grote drang om te overleven.
Stijn is mijn enig kind, kleinkinderen heb ik niet. Hij heeft nog 2 (half)broers.
.
Lost & Co en ik
Tijdens de 2 weken dat Stijn op intensieve in coma lag, kwamen zijn vrienden dagelijks langs. Ik leerde mensen kennen die ik anders nooit zou hebben gekend. Die stille steun en later de gesprekken over hem, doen mij nog altijd het meeste deugd. We delen het verdriet om het afscheid van dezelfde persoon en dat schept een band.
Het is mijn ervaring dat lotgenoten er voor mekaar kunnen zijn zonder veel woorden of ongemakkelijke stiltes. Het verlies van een kind verbindt mensen met een gelijkaardige ervaring. Bij Lost &Co gebeurt die verbinding op een natuurlijke manier. Nu ik met pensioen ben is er plaats en ruimte om er te zijn voor wie er behoefte aan heeft.