Mijn verlieservaring
Toen ik 20 jaar was zijn mijn bompa en bomma op 3 maanden tijd gestorven. Nog geen 2 maanden later maakte mijn schoonbroer een einde aan zijn leven. Dit was een harde klap voor mij vermits we een goede band hadden en we samen met mijn zus in een carnavalsvereniging zaten en heel wat tijd samen doorbrachten. Ondertussen was ik 23 jaar en stilletjes aan ging het iets beter met me. Maar toen stapte mijn zus uit het leven. Ik zocht hulp want dit verlies kon ik niet dragen alleen. Stap voor stap klom ik uit een diepe put. Het deed me goed om boeken te lezen over rouw en verlies, te praten met nabestaanden en ik volgde een opleiding rouwenden nabij. Ik begeleidde ook enkele jaren een gespreksgroep voor nabestaanden na zelfdoding.
Vorig jaar voelde ik me mentaal en fysiek niet goed. Samen met mijn coach ging ik aan de slag om te werken rond stress en angsten. Ik voelde ook dat ik terug nood had aan praten over het verlies van mijn zus en schoonbroer. Het is vaak niet gemakkelijk om in je omgeving terecht te kunnen met je verhaal en zo kwam ik terecht bij Lost en co en had een gesprek met een compagnon. Dit was een zeer fijne warme babbel. Ik wil graag naar jouw verhaal luisteren, dit kan in een rustig café of tijdens een wandeling.
Wie ben ik?
Ik ben 41 jaar en ik woon samen met mijn vriend Tom en onze dieren in Geetbets. Ik kan erg genieten van een etentje, een natuurwandeling, een concert of een theaterstuk. Ik werk als medisch secretaresse in een huisartsenpraktijk. We verbouwden onze hooizolder naar een vakantiestudio en deze verhuren we sinds 2019. Na 18 jaar werken heb ik besloten om terug te gaan studeren voor maatschappelijk werker.