Mijn verlieservaring
In 2013 kreeg mijn man de diagnose darmkanker, een klop van de hamer… net 50 jaar en dan ziek zijn. We raapten samen alle moed bij elkaar om deze periode samen door te maken. Even leek het goed te gaan tot er in 2017 een uitzaaiing in de longen ontdekt werd. Van toen af ging het traag bergaf. We wisten waar we voor stonden, we namen alles zoals het kwam. We steunden elkaar door dik en dun, we hebben alles wat we wilden zeggen en doen, nog kunnen afhandelen.
In 2020 is hij gestorven. ‘Rationeel’ zou ik dit allemaal wel aankunnen, dacht ik... Met de emoties had ik te weinig rekening gehouden, ze overmanden me totaal. Nu, 2 jaar later, lukt het me al beter om ermee om te gaan. Ik heb ontdekt wie of wat me steun geeft. Ik hou me recht aan de kleine lichtpuntjes, die zijn er vaak en soms ook onverwacht.
Mijn levensmoto is ‘alles wat je aandacht geeft groeit’. Dit gaat in vele richtingen. De positieve dingen groeien nog harder, daar heb je dan de vruchten van. Maar ook negatieve dingen worden groter door aandacht. Dus als ik daar minder of anders mee bezig ben, overvallen deze mij niet helemaal.
Wie ben ik ?
Na een lange schoolcarrière in het 5de leerjaar, ben ik me gaan bijscholen om kinderen en jongeren te begeleiden in hun socio - emotionele groei. Nu ben ik ‘babbeljuf’ op school en therapeut bij Tejo. Ik ben het gewoon om te babbelen over moeilijke onderwerpen, vooral met kinderen en jongeren. Het is vooral luisteren, je open stellen en bereid zijn om hen hun verhaal te laten doen. Er gewoon op dan moment ‘zijn’ is belangrijk.
Ik heb 2 volwassen kinderen die zelf een gezinnetje hebben. Mijn 4 kleinkinderen zijn mijn rotsjes in de branding. Zij geven allen zoveel liefde en steun (ook al beseffen ze dit zelf nog niet). Ik heb ze graag bij mij, ze kunnen altijd op mij rekenen.
Lost & Co en ik
In mijn opleidingen ben ik Lost & Co tegengekomen. Het geeft een warmte om te voelen hoe zij met verlies en rouw omgaan. Ik kan me er ook in vinden om me hiervoor in te zetten. Ook hier kan ‘aandacht geven’ belangrijk zijn voor wie het nodig heeft. Ik kijk uit naar onze babbels of wat ons verder brengt op ons pad.